تحلیل و سطح بندی توسعه یافتگی آموزشی نمونه نواحی آموزش و پرورش استان اردبیل

آموزش همواره از دغدغه های دولتها در دستیابی به توزیع عادلانه امکانات و تخصص ها بوده است. هدف از این پژوهش، اندازه گیری سطح نسبی توسعه یافتگی نواحی آموزش و پرورش استان اردبیل با توجه به 34 شاخص آموزشی و رتبه بندی آنها است. این تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی ـ تحلیلی می باشد. داده های این پژوهش از روش اسنادی و استفاده از آمار سالنامه های آماری کشوری و استانی و همچنین آموزش و پرورش بدست آمده است. هم چنین برای ارزش گذاری و رتبه بندی نواحی از نظر میزان توسعه آموزشی از مدل تصمیم گیری چند معیاره vikor استفاده گردیده است. برای بررسی میزان توسعه یافتگی آموزشی نواحی آموزش و پرورش استان اردبیل، شاخص های مورد بررسی به روش آنتروپی وزن دهی شده و در مرحله بعد، از ویکور به عنوان روش تصمیم گیری چند شاخصه ای استفاده شده و در نهایت با استفاده از نرم افزار arc gis، نقشه سطوح برخورداری نواحی آموزشی استان ترسیم شده است. یافته های پژوهش گویای آن است که نواحی آموزشی ناحیه2، ناحیه1 اردبیل و ناحیه خورش رستم در رتبه اول تا سوم و نواحی آموزشی ارشق، اصلاندوز و هیر در رتبه نوزدهم تا هفدهم قرار دارند. نتیجه این که بین نواحی آموزشی استان اردبیل نابرابری شدیدی مشاهده می شود. از عوامل موثر در نابرابری های آموزشی نواحی، نبود فرصت های برابر در منابع، وجود نظام برنامه ریزی مرکز گرا، و بهره گیری از الگوی توسعه « مرکز ـ پیرامون » بوده است. تخصیص بهینه منابع آموزشی از پایین ترین نواحی در نظام سلسله مراتب توسعه و سپس ارائه در فرصت های برابر منابع به عنوان راهبردهای اساسی توسعه آموزشی توصیه می شود.